Ralph de Jongh © Rootsville 2017 |
 |
Wanneer de Nederlandse bluesman Ralph de Jongh zich in iets vast weet te bijten kan je er van op aan dat er iets groots zit aan te komen. Net zoals ondergetekende wist Ralph enkele jaartjes geleden een sabbat periode in te lassen om daarna sterker als voorheen terug te komen. Na een echte bluesy periode werden er voor Ralph de Jongh in 2014 alle loftrompetten bovengehaald. Dat jaar was voor mezelf ook terug de herontdekking van dit toch wel Nederlands icoon. In 2015 bracht Ralph het ijzersterke album 'Sun Coming Up' op de markt en vorig jaar kregen we dan '2' dubbels in de bus.
Amper 12 maanden na het verschijnen van de dubbele dubbel 'Live @ the Noot en Lonesome Man/Ocean of Love' doet deze bluesman er nog een schepje boven op en zo verschijnt er nu een heuse 'Trilogy'. De titel van deze 'triple' is 'Dancing On a Vulcano' met als ondertitel '20 Years of Burst Out Explosions' en dit laatste kan je bij Ralph de Jongh beter letterlijk nemen. Vorig jaar stond hij nog op 'Swing Wespelaar' en de echte kenners wisten toen me te zeggen dat dit een meer dan wel gekomen verrassing was, toch voor diegene die hem terug moesten ontdekken of herontdekken. Solo of met band het maakt deze songwriter niet uit want 'any wich way', de energiek druipt er zo vanaf. Met deze 'Dancing On a Volcano' komt hij dus op de proppen met een meer dan ambitieus project. Een trilogy dat bestaat uit 3 afzonderlijke albums met respectievelijke titels, 'Highway Man', 'Bemuse Me' en 'Misty Train' en goed voor ruim 2 en half uur blues en rock 'n roll van de bovenste plank. Opmerkelijk is dat hij sinds mijn eerste kennismaking in 2008 deze Ralph de Jongh met zo een veelzijdigheid voor de dag komt dat niet enkel de blues liefhebbers er van kunnen genieten.
'Burden of Man Funk' lijkt mede door de aantrekkelijke keys intermezzo's van Roel Spanjers zo uit de swamps te komen. Meer dan sterk zijn ook Arend Bouwmester's sax grooves zoals op 'Sun Suprise'. Footsompin' is zeker 'Blond Boy' en omdat dit gaat over een blondie die de blues zingt zal het wel een autobiografisch nummer zijn. 'Everywhere' is het moment om zijn gospel feeling op ons los te laten daar waar hij met nummers als 'Rain is Darkening' en 'Summerday, Summernight' het een beetje rustiger aan doet maar daarom niet minder mooi. Met het afsluitende 'Last Salute' herenigt deze Ralph de Jongh weer al het moois dat 'blues' kan bevatten...en ja, alle nummers zijn geschreven door de man himself!
Op deze 'Bemuse Me' staan 11 tracks waarmee hij zijn hele spectrum lijkt open te trekken. 'All The Sweet Love' is weerom zo een nummer waar alle registers worden open getrokken. Of het nu rock 'n roll is, aantrekkelijke shuffles of begeesterende ballads hij brengt het allemaal op deze 'Dancing On a Vulcano' en daardoor is de betoverende 'Still a Fool' bovenaan al dit moois te plaatsen, net als het met Americana gespeende 'Father, Mother' and yes he's our brother too.
Onvervalste Delta blues krijg je op dit album met nummers als 'Lay My Burden Down' en het country bluesje 'Whip It Up'. Een vat vol emoties kan je terug vinden op het nummers 'Dear Mama' en zal 'mama de Jongh' wel begrijpen waarom het beroep van muzikant het zijne is geworden. Het akoestische gedeelte van deze 'Dance On a Vulcano' bevat van nature uit ook de meest beklijvende nummers die de solo optredens van deze Ralph de Jongh zo aantrekkelijk maken. Op zo een concert is 'de' belevening meer dan de rode draad. 'Shoot Myself Back Together' is dan ook de verwoording van uit welke moeilijke periode hij is terug gekomen en daar zijn wij als blues liefhebber niet eventjes blij mee. Nog even een spotlight richten op violiste Ewa Pepper want zij geeft de nummers 'Songdust' en 'As I Passed' een extra dimensie mee. Helaas is de tijd veel te vlug verstreken bij het beluisteren van deze drie al even prachtige albums. Als het van mezelf moest kunnen afhangen mag er van deze Ralph de Jongh zelfs een 'serieke' van vijf komen want je moet je tranen zelfs bedwingen na het beluisteren van enkele nummers. De release van deze 'Trilogy' zal op het einde van maart plaatsvinden, mooi toch...of misschien toch niet want de liefhebbers van Ralph de Jongh in België zullen ervoor naar Nederland moeten reizen maar dat is dan weer ons eigen fout. voor concertdata zie hier: website artist
|
|
tracks: CD 1 Highway Man 01 Highway Man (long version) CD 2 Bemuse Me 01 Weird CD 3 Misty Train 01 Misty Train (Live)
|
|
more info: year: 2017 artist: Ralph de Jongh label: Independent booking: Ralph de Jongh musicians: Ralph de Jongh: guitars, vocals & harmonica special guests: Bas Paardekooper: #3 (CD3)
|
|
Het eerste album 
'Bemuse Me'
Het laatste deel van deze 'Trilogy' kreeg als titel